بدور از اغوش ایران بانو2

به دور از آغوش ایران بانو(بخش دوم)

==========================================

 تبار و نژاد مردم تاجیکستان

 در بین چند کشور پارسی زبان کسی نیست که  به تاجیکستان سفر کرده باشد اما علاقه و مهر مردم آن کشور را نسبت به ایران و ایرانی احساس نکرده باشد محبت و مهرورزی و عشق و علاقه ‌یک قوم به قوم دیگر در جهان معاصر واقعا یک پدیده استثنایی است و عشق و علاقه مردم تاجیک به ایران،سرزمین اجدادی خویش وصف‌ناپزیر است.

تبار شناسی مردم تاجیکستان
==========================
 تصوی زیر سغد باستان را نشان میدهد که اثبات میکند تاجیکستان بازمانده سرزمین سغد باستان است.سغد باستان سرزمین کوچندگان کاسپین های آریایی نژاد بوده است که همراه خود کشاورزی فرهنگ ایرانی و آریایی را به آنجا بردند. نام آمو دریا(آمارد دریا) خود گواه حضور آنها در این سرزمین است.سغد باستان در زمان داریوش یکم به جزئی از امپراتوری هخامنشی تبدیل شد  و از آن تاریخ از نظر تاریخ و فرهنگ جزئی جدا نشدندی از ایران بزرگ شد که در زمان حمله مغولان سپر بلای نواحی مرکزی ایران بوده است
 

مردم تاجیکستان دارای پیشینه ای ایرانی هستند و اکثر مردم آن را آریاییان تشکیل میدهد از نظر فرم ظاهری نیز آنها به مردم خراسان بزرگ شبیه هستند که این وابستگی نژادی آنها به پارتهای ایرانی را نشان میدهد




 از اقوام آریایی نژاد که در افغانستان و تاجیکستان ساکن هستند  و حدود 10 درصد جمعیت تاجیکستان را تشکیل میدهند پامیری ها هستند تصویر زیر سرزمین پامیر(بدخشان) را نشان میدهد

تصاویر زیر  پامیری ها را نشان میدهد که آریایی بودن و ایرانی بودن در چهره های آنها به طور همزمان  احساس میشود اما حضور پر تعداد ساکنینی با موهای طلایی و چشمان رنگی در بین آنها نشانه زندگی این قوم  در مناطق  کوهستانی است و یا تورانی تبار بودن آنهاست

همه تاجیکان را نمیتوان اریابی دانست چون کوچ دسته های بزرگ ترکان و مغولان به این سرزمین باعث تاثیر پذیری آنها از ترکان و ظهور چهره های دورگه  در بین تاجیکان شده است

ایران دوستی شاعران تاجیکی
==========================

کشور تاجیکستان فعلی بدون شک نمادی از شکوه ابیات شاعر نامی پارسی گوی اوایل سلطه تازیان بر ایران یعنی رودکی است که در سغد دیده به جهان گشود و یک عمر به زبان پارسی شعر سروده است تصویر زیر بنای یادبود رودکی در شهر دوشنبه را نشان میدهد



آرامگاه این شاعر نامور هم اکنون در روستای بنج‌رودک و در تاجیکستان قرار دارد.
 
به غیر از رودکی از  اشعار شعرای دیگر تاجیک نیز چنین بر می‌آید که همه آنان لازمه تحقق آرمان‌های خویش را در برقراری ارتباط فرهنگی با کشور ایران به عنوان وارث اصلی فرهنگ و تمدن ایرانی می‌دانند.تمایل شدید آنها به ایران و ایرانی را در تک تک ابیات انها می توان دید در بیت زیر که سروده استاد بازار تاجیکی است علاقه و هم ریشه بودن تاجیکستان و ایران را نشان میدهد

-این زمین زیر پایم بخش بی‌منّت از ایران است -این زبان مادریم قرض بی‌مهلت از ایران است

و یا روان‌شاد لایق شیر علی نیز که از دیگر شعرای بیدار دل تاجیک در دوران شوروی بود، جایگاه ایران را در قلب پارسی‌گویان آسیای مرکزی این‌گونه به تصویر می‌کشد-ریشه من، منشا اجداد من
-اصل من، ایران من، بنیاد من

دیوار یادبود مشاهر پارسی گوی در تاجیکستان
=========================================
تاجیکان همواره خود را ایرانی و تاریخ و فرهنگ ایران را تاریخ فرهنگ خود میدانستند و خود و نژاد خود را بخشی از ایران بزرگ میدانستند حتی گاهی از تاجیکستان به عنوان ایران شرقی یاد میکنند  تصویر زیر که به دیوار یادبود شاعران و دانشمندان ایرانی در شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان مشهور است خود گویایی همین مطلب است که از سمت راست به ترتیب تندیس‌های حافظ، سعدی، فردوسی، رودکی، ابن‌سینا، خیام و جامی نصب شده است

واحد پول تاجیکستان
==================

 جالب است که واحد پول کشور تاجیکستان سومونی است که این نام بر گرفته از سلسله ایرانی نژاد سامانی است علاقه مردم تاجیکستان به امیر اسماعیل سامانی باعث انتخاب این واحد پولی شده است در تصویر زیر  ابن سینا حکیم نامور ایرانی را  روی اسکناس 20 سومونی تاجیکی نشان میدهد

تمایل مردم تاجیکستان  به تاریخ ایران باستان
=======================================

تاجیک‌ها نه‌تنها به تاریخ پیش از اسلام در ایران علاقه‌ زیادی دارند، بلکه در این زمینه از خود ما ایرانی‌ها بسیار پیش‌روتر هستند. آن‌ها پاسداران بهتری برای تاریخ ایران پیش از اسلام هستند! موزه‌ خجند پر از تصاویر مربوط به تخت جمشید و تندیس‌های شاه‌های هخامنشی و سرستون‌های تخت جمشید است. آن‌ها شهر باستانی استروشن در نزدیکی خجند را کورش‌کده می‌نامند و می‌گویند که حدود 2500 سال پیش، کورش کبیر این شهر را بنیاد نهاده‌ است. به همین دلیل، در سال 2003 به‌مناسبت بنیان‌گذاری شهرشان، جشن‌های 2500 ساله برگزار کردند و قلعه‌ای زیبا و باشکوه را نیز روی تپه‌ مغ‌ها ساختند.از کارهای جالب مردم تاجیکستان این است که در اولین روز بهار ، با ماکت تخت جمشید اقدام به برگزاری جشن های نوروزی می کنند.







تاجیکستان در آغوش ایران بانو
==========================

علاقه مردم و حکومت تاجیکستان برای اتحاد با ایران بر کسی پوشیده نیست و حتی برای این اتحاد خجسته بارها و بارها پیشقدم شده است اما فرصت سوزی ها و بی مهری ها از طرف ایران مانع از این اتحاد شده است.به امید روزی که تاجیکستان را در آغوش گرم ایران بانو ببینیم این پست را با شعر  زیبای ایران سروده علی باباجان شاعر تاجیکستانی به پایان میرسانم
بــار نـخـــســـت دیــــدم ایـــــران باسـتـــان را
ایــــران کــــاویـــــان را ، ایــــران راسـتـــان را

بـار نـخــــست دیـــدم ‌شـهــــر قـدیــمـــی ری
شهــــری که ابن سیـنــا ‌بوده اســت در بر وی

دیدم خجسته شیــراز ،‌ شیرازه ی  جهان است
حـافـظ به باغ و بستان چون بوی گل نهان است

شـب تـا سحــر نشستـم با پـیــروان سـعــــدی
آرام جــان مــن بــود شـعـــــر روان سـعـــــدی

بـزم سـخـــن بـه پا شـد در تــوس بـاسـتـــانـی
از شـــاهـنــــامــه خـوانــدم ابـیـات پـهـلـــوانی

آهـسـتــه پـا نهــادم در کـوچــه بــاغ خـیـّـــــام
لـبـریــز روشـنــی بـود ‌آن جــا چــراغ خـیّـــــام

در راه ســـوی تـبـــریــــز ‌آمـد بـه خـاطــر مــن
شـعـر "کـمــــال" عاشـق ، ‌سوز فراق مـیـهـن

ای صـاحــب سخـــاوت! رود دمـــان کـــــارون!
بـــــــادا تــو را درودی ، ‌از رودبــار سـیـــحــــون