نژاد ترک و تفاوت ان با نژاد اریایی

مطالب این پست در مورد تفاوت نژاد ترکان آلتایی با ایرانیان است و هدف از نوشتن این پست به هیچ وجه توهین به قوم ایرانی نژاد آذری و مردم غیور این خطه از ایران نیست بنابر این از آذریان تقاضا دارم که قبل از قضاوت های نادرست تمام مطالب این پست را با دقت بخوانند و با آگاهی کامل قضاوت نماییند سرافراز آذربایجان

نژاد ترک 

=======

یکی از شبهاتی که پس از چندین حمله ترک نژادان نظیر مغولان و تاتاران به فلات  ایران و تشکیل سلسله های پر تعداد ترک نژاد در ایران  در ذهن بعضی از هم وطنان ایجاد شده است اختلاط نژاد ترک با نژاد ایرانیست که من درین وبلاگ به پوچ بودن این نظریه خواهم پرداخت

نژاد زرد یکی از دسته‌های بزرگ و عمده انسان‌هاست که خاستگاهشان آسیای شرقی است. نژاد زرد به نژاد آسیایی و مونگولوید (می‌توان در فارسی به مغول‌سان برگردانید) نیز شناخته می‌شود. در ایران عامه این نژاد را چشم‌بادامی می‌خوانند.

ویژگی های ظاهری نژاد ترک و تفاوت آن با نژاد اریایی

فرم چشمها

===========

از آنجا که نژاد ترک زیر شاخه زرد پوست است اولین و مهمترین ویژگی  آنان داشتن چشم بادامیست که حتی بعد از چند نسل امیزش با نژاد اریایی فرم بادامی خود را حفظ می کند.(برای مثال برخی از ساکنان افغانستان و تاجیکستان)

از ویژگی های چشم های بادامی هم راستا نبودن زاویه های درونی و بیرونی چشم است این در حالیست که زاویه دو طرف چشم آریایی ها تقریبا در یک راستا قرار دارد همچنین در تصاویر زیر انواع چشم های بادامی با هم مقایسه شده است به فرم مردمک یکپارچه و یک رنک انها توجه کنید که این مردمک در اریاییان به صورت دورنگ و کاملا از هم جداست

در تصویر زیر یک چشم زرد پوستی با یک چشم  آریایی مقایسه شده است به زاویه داخلی و بیرونی و همچنین انحنایی کمان بالایی چشمان که در اریاییان به صورت مورب و رو به داخل است اما در ترکان این انحنا به صورت نیم دایره و رو به بیرون است

در تصایر زیر چشم های زرد پوستان و سفید پوستان با هم مقایسه شده است دقت کنید که فرم چشم های کوچک گاهی شبیه چشمان ترکان است اما نباید با چشم های ترکان اشتباه گرفته شود

فاصله بین دو چشم  در نژاد ترک بیشتر از این فاصله در نژاد اریایی است در تصویر زیر که فاصله بین دو چشم در دو نژاد مقایسه شده است دقت کنید

جنس موی خشن

موی موج دار در این نژاد دیده نمی شود و انهاد دارای موهای رو به جلو و خشن متمایل به لخت دارند موی این نژاد اگر چه کم پشت تر از نژاد اریاییست اما در هنگام رشد بالای ۲۰ سانتیمتر کاملا به صورت لخت و براق و روغنی در می اید

فرم بینی غیر برجسته و پهن

نقطه شروع بینی در این نژاد کمی پاینتر از ابروست و استخوان بینی انقدر کوچک است که به چشم نمی اید پهنای بینی از نیم رخ کم ولی از روبرو زیاد است در تصویر زیر بینی یک مغول با یک اریایی مقایسه شده است به استخوان بینی کوچک و نقطه شروع بینی که با فلش مشخص شده است توجه کنید

گونه های برجسته و بیرون زده
=======================

گونه ها در این نژاد برجسته و بیرون زده می باشد بطوری که لبها عقبتر از گونه قرار دارد

صورت های گرد و پهن
=================

این نژاد دارای صورتی تقریبا گرد و پهن می باشد بطوری که عرض صورت با ارتفاع صورت تقریبا برابر است

فاصله زیاد ابرو ها
==============

ابروها در نژاد ترک کوچک و غیر کشیده است و همچنین فاصله ابروها در این نژاد گاهی به ۴ سانتیمتر هم می رسد

قد و قامت کوچک
==============

بیشتر افراد این نژاد دارای قد و قامت کوچک هستند همچنین استخوان های ترقوه و کتف ضعیفی دارند.معمولا رشد قد در این نژاد ار ۱۷۰ سانتیمتر در مردان تجاوز نمی کند

موی صورت کم و دارای رشد کند

=========================

مو های صورت در این نژاد کم و پراکنده است مخصوصا سبیل که دارای رشدی کم و هر چه قدر هم رشد کند نمی تواند پشت لب را پر کند

مو های کم در بدن
==============

رشد مو در اندام این نژاد تقریبا صفر است و بر خلاف نژاد اریایی که اندام نسبتا پر مویی دارند در این نژاد رشد موی بدن خیلی کم است

شمار زیادی از مردم مغولسان دارای لکه بزرگی بر روی پوست خود هستند که در اصطلاح پزشکی لکه مغولی نامیده می‌شود. از نوشته ها بالا می توان فهمید این نژاد نیاکان ترکمن های ایران و هزاره های افغان هستند و نیز تاثیری کمی هم بر قوم قشقایی نیز گذاشته است همچنین در چند صد سال پیش گروهی به سرزمین آذربایجان کوچ کردند و در انجا حکومت های ترکمنی ایجاد کردند که باعث تغیر زبان اذربایجان شده اند اما روی نژاد اذری ها تغییر چندانی ایجاد نشد و اذری ها نیز از نزاد اریایی ایرانی می باشند و ازمایش دی ان ای نیز این را به اثبات رسانده است. البته ورود زبان ترکی به اذربایجان نوعی لهجه خاص و شیرینی را به وجود اورده است که خود اذری ها به شدت به ان وابسته اند و غیرت خاصی نسبت به ان نشان می دهند

در تصویر زیر یک ترک و یک اریایی با هم مقایسه شده اند به فاصله بین ابروها و همچنین گونه های برجسته و صورت پهن بانوی ترک تبار دقت کنید

نژاد مردم ترکیه چیست؟!

===================

اولین سوالی که پس از خواندن مطالب بالا پیش خواهد امد این است که چرا مردم ترکیه این خصوصیات را دارا نمی باشند.من در جواب باید عرض کنم که نژاد کنونی مردم ترکیه تلفیقی از اقوام اریایی تبار نظیر کردها و ارمنی ها و یونانی ها و دیگر اقوام باستانی اریایی تبار نظیر هیتی ها می باشد که ۹۰ درصد جمعیت کنونی ترکیه را شامل می شود و برسی های ژنتیک در سال ۲۰۰۱ در ترکیه نشان می دهد که تنها ۱۰ درصد مرد کنونی ترکیه دارای ژن ترکان مهاجر می باشند

تصویر بالاعکس چند تن از بازیگران مشهور سریال های ترکی را نشان می دهد به چهره های کاملا آریایی آنان دقت کنید

آذری ها ایرانی تبار هستند

====================

برسی علمی نژاد مردم اذربایجان

«آذری» نام زبانی ایرانی است که در آذربایجان و تا پیش از گسترش زبان کنونی ترکی، بدان تکلم می‌شد. سخن گفتن به زبان «آذری» در آذربایجان، طی نخستین سده‌های اسلامی، و نیز «ایرانی» بودن آن، در منابع متعدد همان دوره، تصریح و تصدیق شده است اینک همه هم‌داستان‌اند و در واقع جای هیچ گونه تردید جدی وجود ندارد که پیش از ورود ترکان، مردم آذربایجان و زنجان نیز همانند مردم سایر مناطق ایران، به یکی از زبان‌های ایرانی گفت‌وگو می‌کردند

کهن‌ترین منبعی که از زبان «آذری» به عنوان یکی از زبان‌های «ایرانی» یاد کرده، «ابن مقفع» (کشته شده در: 142ق) است که گفته‌ی وی در کتاب «فهرست» ابن ندیم (ص 22) نقل شده است. به گفته‌ی ابن مقفع، زبان آذربایجان، «پهلوی» (الفهلویة) بوده که منسوب است به پله (فهله)، یعنی سرزمینی که شامل ری و اصفهان و همدان و ماه‌نهاوند و آذربایجان بوده است. همین گفته را «حمزه‌ی اصفهانی» (منقول در: یاقوت حموی، ج3، ص925) و خوارزمی (ص 112) نیز نقل کرده‌اند.

در ایران بعضی از آذری ها به اشتباه فکر میکنند ترک هستند فقط به خاطر اینکه زبانشان شباهت دارد با زبان ترکی ولی چنین نیست .

دانشمندان ایران‌شناس، در بازگویی ریشه تاریخی زبان دیرین مردم آذربایجان، باور دارند که زبان باستانی آذری بازمانده و دگرگون شده زبان مادها است و ریشه آریایی دارد که تاریخ‌دانان و جغرافی‌نویسان اسلامی آن را فارسی(ایرانی)، فهلوی و آذری خوانده‌اند .

بله زبان فعلی آذری های ایران به زبان مادیان شبیه است ولی به مرور زمان خلوص خود را از دست داده به دلیل حکومت چندین ساله ی عثمانی
اگر هم پایه دعاوی گروه های پان ترکیست، بر یکسانی زبان تکلم و یا نام های رایج میان مردمان ترک زبان باشد و نه نژاد یکسان، باید چنین اذعان کرد که کلّیه کاوش های باستان شناسی انجام گرفته در منطقۀ آذرپادگان، منتج به یافته شدن آثار آریایی شده است. آثاری که دست کم چند هزارسال از ورود نخستین دستجات ترک سلجوق به منطقۀ یاد شده کهن ترند.

همانطور که میدانید ماد جزو اولین قبایل آریایی بود که در ایران حکومت میکرد . آنها آذربایجان که بسیار بزرگتر از آذربایجان امروزی بود را برای خود انتخاب کرده بودند .
زبان برخی نقاط آذرپادگان هنوز پهلوی بوده و علی رغم فشارهای وارده، مردمان متمدن آریایی آذری، همچنان زبان با اصالت خودشان را حفظ نموده بودند. ( نظیر اظهارات اولیا چلبی، پژوهشگر دولت عثمانی در سدۀ هفدهم میلادی که از رواج زبان پهلوی در میان مردمان مراغه و نخجوان یاد کرده بود.(
همچنین گزارش های متنوع و متعدد مورخان کهن نظیر استرابو، استخری، مقدّسی، مسعودی، ابن ندیم، تبری، یعقوبی و دیگران پیرامون رواج زبان های آریایی مثل پارسی در میان مردمان آذری به دورۀ خود از دیگر مدارک غیر قابل انکار پیرامون زبان شایع میان آذری های آریایی تبار در سده های دور می باشند .
در کنار موارد ذکر شده مشاهدۀ بسیاری از مناطقی که هنوز نام هایی با ریشۀ زبان پارسی دارند ( همانند: گنجه، باکو، تبریز و یا حتی اردبیل ) همگی دال بر رواج زبان پارسی در سده های پیش در این منطقه می باشند .

و یا آنکه کلّیه فرهیختگان آذری نظیر شمس تبریزی، قطران تبریزی، نظامی گنجوی و یا خاقانی خسروانی همگی آثار خود را چه در دوران پیش از یورش ترکان و چه در دوران استیلای متجاوزان زردپوست یاد شده به زبان آریایی پارسی نگاشته اند.
تمامی این موارد نشان دهندۀ وجود تبار و فرهنگ آریایی میان مردمان کهن و متمدن آذری می باشند که باید از آنها در جهت دفاع از ارزش های ملّی به طور پیوسته یاد کرد .

* حتی گفته میشود زادگاه زرتشت آذربایجان بوده . !!!!

همچنین از نظر معماری اگر به تبریز و اردبیل و سایر استان ها و شهرستان های آذری توجه کنید میبینید آثار باستانی همگی ایرانی هستند . و با سایر مناطق فرقی ندارند .

خوب تا اینجا مطلب تاریخی بود . حال به ادامه ی مطلب توجه کنید که در باره ی ژنتیک و وراثت هست که خیلی واضح تر از تاریخ بیانگر مساله هست .

بحث وراثت و ژنتیک :

=================

نژاد زرد بر نژاد سفید غالب است همان طور که سیاه هم غالب است . پس اگر یک زرد پوست با یک سفید آمیزش کنید حاصل کودکی زرد پوست خواهد بود . همچنین باید دیگر ویژگی ها نیز منتقل میشد ولی میبینید که چنین نیست .

تبار مردمان آذربایجان بر پایۀ شاخص های ژنتیکی :

پژوهش هایی که در طی این 6سال اخیر ( از سال 2000 تا 2006 میلادی ) توسط یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی یک دانشمند آذری ایرانی با نام دکتر مازیار اشرافیان بناب از دانشگاه کمبریج صورت گرفت، نشان داد که نه تنها کلیۀ ایرانی ها ( اعم از بلوچ، کرد، لر، پارسی، آذری و غیره ) از نظر مادری با هم خویشاوند و از یک تبار می باشند، بلکه حتی مردمان کشور ترکیه نیز ترک نژاد نیستند. به عبارت دیگر بر پایۀ این پژوهش های دقیق علمی که بر پایۀ بارزترین دستاوردهای دانش ژنتیک صورت گرفتند ثابت نمودند که مردمان ساکن در کشور کنونی ایران همگی آریایی نژادند و اگر برخی از آنان به زبان های غیر آریایی، مثل ترکی در میان مردمان آذربایجان، صحبت می کنند، به علت سلطۀ چند صد سالۀ ترکان مهاجم و متجاوز بر منطقۀ مذکور بوده است. بنابراین زبان هرگز معیار تعریف نژاد یک گروه نیست.
پژوهش های دکتر اشرافیان بناب نشان داد که آذری های ایران هیچ گونه مشابهت خاصی از نظر مارکرها یا شاخص های DNA مادری یا mtDNA نظیر FST با ترکان ساکن در آناتولی ( چند درصد ترک واقعی کشور ترکیه ) و یا ترکان ساکن در اروپا ( نظیر گروه هایی از مردمان بلغارستان و مجارستان ) ندارد.
بلکه بر عکس Fst و سایر صفات ژنتیکی آن ها همانند MRca همسان با پارسیان و دیگر ایرانی ها می باشد.
برای اینکه کمی بهتر درک کنیم که چرا تیم پژوهشی دکتر بناب، DNAمادری را به جای DNA پدری مورد بررسی قرار داد، این مسئله است که در طول تاریخ، هر گاه ارتش یک کشور بر سرزمینی دست می یافت، مردان فاتح بر زنان مغلوب دست درازی می نموده و به این صورت، فرزند حاصل از نظر پدری، خون بیگانه را دارا می شده اما وراثت مادری وی همچنان حفظ می گشت. بنابراین اگر شما خط ژنوم مادری در طی نسل ها را دنبال کنید، حتی اگر در طول تاریخ یک ملّت بارها به زنان آن ملت یورش برده شده باشد، باز هم این خطّ وراثت مادری دست نخورده به فرزند منتقل خواهد شد. بر این اساس مشابهت DNA مادری مردمان آذری با سایر ایرانی ها این مسئله را روشن کرد که آذری ها نیز همانند سایر ایرانیان دارای تباری آریایی بوده و بنابراین در کنار آن ها در تاریخ کهن این سرزمین آریایی مشترک و سهیم هستند.همچنین باید اشاره کرد که تیم بناب حتی اعلام نمود که ترکمن های ساکن در ایران نیز از نظر مادری ایرانی بوده و بنابراین علّت زردپوستی بودن چهره های آنان، آمیختگی نیاکان مادریشان با متجاوزان ترک زردپوست می باشد .

از طرف دیگر پژوهش هایی که موسسۀ ژنتیک عمومی فافیلوف Vavilof از آکادمی علمی روسیه انجام داد، مشخص نمود که مردمان آذرپادگان به دو نظر توزیع فراوانی شاخص های ( نظیر Kell -Chellano , Lewis , -E , P , Rhesus - D , - C, MN, ABO) و همچنین بیوشیمیایی ( نظیر HP, ACP1, ESD, GLO1, 6PGD, TF, C'3, GC, PGM1) کاملاً مشابه وضعیت موجود در پارسیان، کردها، اوستی ها و تاجیک ها هستند که این مورد نیز به نوبۀ خود روشن گر یکسانی تبار تمامی نامبرده شده و در نتیجه آریایی بودن آنان می باشد .
نتایج تیم پژوهشی کمبریج در کنار موارد ذکر شده پیرامون خصوصیات نژادی، ثابت نمودند که کلّیۀ مردمان آذرپادگان از تباری آریایی برخوردار بوده و بنابراین تمامی ادعاهای جریان های تجزیه طلب و غیر علمی پان ترکیست پیرامون هم تبار بودن آذری ها با ترکان پوچ است.
نکتۀ جالب اینجاست که حتی عاملان این جریان های فکری (پان ترک) ، خود ترک تبار نیستند، و چه بسا با انجام آزمایش های مشابه گروه بناب ( اگر خصوصیات ظاهری آنان نظیر چشم ها و موهای روشن، این مسئله را ثابت نکند) آریایی می باشند، اما به طور پیوسته و با شور عجیبی دم از اتحاد ترک تبارها می زنند!!!